Old Mount Gambier Gaol Duchy, historia i egzekucje
O duchach Old Mount Gambier Gaol od dawna się mówi i szepcze, ale czy Old Mount Gambier Gaol jest naprawdę nawiedzony? Mel i James, którzy obecnie prowadzą Gaol jako miejsce zakwaterowania, uprzejmie zaprosili nas do siebie, abyśmy się o tym przekonali.
Piękne miasto Mount Gambier jest oddalone o około 4h 45min (436km) od Adelaide i jest warte odwiedzenia. Miasto leży w regionie wulkanicznym Australii Południowej, a Blue Lake i Mount Shank, utworzone przez kratery wulkaniczne, wyraźnie o tym przypominają. Old Mount Gambier Gaol znajduje się w mieście na Margaret Street i oferuje wyjątkowe zakwaterowanie.
Old Mount Gambier Gaol został zbudowany w 1866 roku i ostatecznie zamknął swoje drzwi jako działające więzienie w 1995 roku. Chociaż wielu więźniów znalazło się tam za przestępstwa takie jak kradzieże i włóczęgostwo, było kilku przetrzymywanych tam za poważniejsze przestępstwa, takie jak morderstwo. Trzech mężczyzn uznanych za winnych tego przestępstwa zakończyło swoje dni w więzieniu, po tym jak zostali skazani na „powieszenie za szyję aż do śmierci”. Ci trzej więźniowie zachowali się do dziś, gdyż zostali pochowani na terenie więzienia. Lokalizacja tych trzech grobów jest obecnie jedynie przypuszczalna, podobnie jak kwestia tego, kto został tam pochowany. Jest to w dużej mierze spowodowane tym, że znaki nagrobne dawno zaginęły, a zapisy nie wskazują na miejsce ich umieszczenia.
Carl Jung był pierwszym człowiekiem, który został stracony w Old Mount Gambier Gaol, 10 listopada 1871 roku. Morderstwo Carla zostało popełnione w smutnych okolicznościach, w przeciwieństwie do dwóch pozostałych. Carl Jung, obuwnik, znalazł się w ciężkich czasach i popadł w długi. Z trudem utrzymywał swoją rodzinę i stawał się coraz bardziej przygnębiony. Stracił też córkę, co nie poprawiło jego stanu ducha. Asystent komornika, Thomas Garroway został wysłany do zajęcia nieruchomości, aby zrównoważyć dług Carla. Carl zaoferował swoją gościnność do Garroway, dając mu jedzenie i zakwaterowanie na noc, i obaj zgodzili się, że będzie po prostu wziąć Carl do Mount Gambier, aby omówić swój dług. Jednak z jakiegoś powodu Garroway zmienił zdanie następnego dnia rano i zamiast tego zaczął zajmować majątek Carla, w tym jego konia i wóz. Gdy Garroway opuścił posiadłość, Carl, który podobno był bardzo strapiony, podążył za nim. Wkrótce potem odkryto ciało Garrowaya z trzema ranami postrzałowymi, dwiema w skroń.
Kiedy Carl dotarł do domu, sprzedał to, co mu pozostało, a następnie próbował odebrać sobie życie, udając się na grób swoich córek, aby to zrobić. Przedawkował Laudanum, położył się na grobie córki i czekał, aż do niej dołączy. Choć bardzo chory, jego próba nie powiodła się i ostatecznie wrócił do domu, gdzie został aresztowany przez policję. Przyznał się do morderstwa i wyraził skruchę z powodu tego, co zrobił. Stwierdził również, że był to wypadek.
Proces Carla miał duże wsparcie w jego obronie, ponieważ lokalni biznesmeni złożyli petycję o zmniejszenie wyroku. Wskazali oni, że Carl był pod ogromnym przymusem i „nie był przy zdrowych zmysłach”, kiedy zabił Garrowaya. Petycja nie została wysłuchana i Carl został skazany na „powieszenie za szyję aż do śmierci”. Stojąc na szubienicy poprosił, aby wiązanka kwiatów, którą trzymał w rękach, została po jego śmierci przekazana jego ukochanej żonie. Tym samym odszedł z tego świata.
William Page (pseudonim William Walker) był drugim człowiekiem, który został stracony 27 października 1875 roku. Przyjął pseudonim, ponieważ właśnie opuścił swoją rodzinę i unikał prześladowań za kradzież też. Podczas pobytu w Mount Gambier Page poznał młodą kobietę, Mary Buchan i zaręczył się, ale gdy tylko wspomniano o małżeństwie, Page unikał dyskusji. Rodzina Mary zaczęła być podejrzliwa i zachęcała ją do zerwania zaręczyn. Mary spotkała się z Page’em po raz ostatni, gdzie próbował ją zmusić do uprawiania seksu. Odrzuciła jego zaloty, zwrócił pierścień i poszedł odejść od niego. On uderzył ją w głowę, zanim udusił ją, aby powstrzymać jej krzyki. Jej ciało zostało zakopane w pobliskim polu, ale lokalna policja szybko poskładała kawałki razem i został on aresztowany i skazany na powieszenie.
William Nugent (alias Robert Johnson) był ostatnią egzekucją w Old Mount Gambier Gaol 18 listopada 1881 roku. Trooper Pearce oskarżył Williama o dostarczanie alkoholu lokalnym Aborygenom i poprosił Nugenta o powrót do Kingston, aby stawić czoła zarzutom. Nugent prowadził również trzy skradzione konie, więc wiedział, że ma duże kłopoty. Nugent udawał, że spełnia prośbę, a następnie czekał na swoją szansę ucieczki. Gdy ta nadeszła, wyciągnął nóż, który ukrył w bucie i zaatakował Pearce’a. Nugent uciekł, pozostawiając rannego Pearce’a. Pearce został znaleziony wkrótce potem i był w stanie zidentyfikować Nugenta jako osobę, która go zaatakowała. Trzy dni później Pearce zmarł, więc Nugent został osądzony za morderstwo i wkrótce potem powieszony.
Czy któryś z tych trzech straconych mężczyzn mógłby być duchem Starej Góry Gambier Gaol? Czy też może to być jeden z innych licznych zgonów, które miały miejsce w więzieniu? Inne zgony obejmowały samobójstwo, choroby i przyczyny naturalne.
